Pustynia Judzka to tereny pomiędzy Górami Judzkimi a Morzem Martwym. Tradycyjnie dawała schronienie pustelnikom, prorokom i buntownikom. Dawid ukrywał się tu przed Saulem. Machabeusze, którzy w II wieku p.n.e. wzniecili powstanie przeciwko syryjsko-greckiemu imperium, przegrupowali się tu po klęsce w początkowej fazie rebelii. Jezus udał się na pustynię, by rozmyślać i modlić się. Tutaj też zamieszkało na odludziu stronnictwo esseńczyków. Także tutaj, od zdobycia twierdzy Masada, rozpoczęło się żydowskie powstanie przeciwko Rzymowi w latach 66-73 n.e.
Przed wojną sześciodniową 1967 r. do Izraela należała tylko połowa Pustyni Judzkiej. Reszta znajdowała się w granicach Jordanii. Obecnie droga z Jerozolimy przez pustynię i dalej zachodnim brzegiem Morza Martwego pozostaje pod pełną kontrolą władz izraelskich i można nią bezpiecznie podróżować o każdej porze.
