Biblioteka Narodowa Izraela (הספרייה הלאומית; dawniej: Żydowska Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka, בית הספרים הלאומי והאוניברסיטאי) – znajduje się w Jerozolimie, na terenie kampusu Givat Ram Uniwersytetu Hebrajskiego.
Posiada ponad 5 milionów książek. Zgromadziła największą na świecie kolekcję hebraików oraz judaików; jest właścicielem wielu rzadkich i unikalnych rękopisów, książek i artefaktów.
„Biblioteka Bˊnai Bˊrith”, założona w Jerozolimie w 1892 roku, była pierwszą biblioteką publiczną w Palestynie, która miała służyć społeczności żydowskiej. Mieściła się przy ul. B’nai Brith, pomiędzy dzielnicami Mea Szearim i Migrasz HaRussim. Dziesięć lat później bibliotekę „Abrabanel Midrasz”, jak ją wtedy nazywano, przeniesiono na ul. Etiopską. W 1920 zbiór „B’nai Brith” stał się podstawą dla biblioteki uniwersyteckiej. Pięc lat później książki zostały przeniesione do budynku uniwersyteckiego w kampusie na Górze Skopus.
W 1948, kiedy dostęp do kampusu na Górze Scopus został zablokowany przez Arabów, większość książek przeniesiono do budynku w dzielnicy Rehavia. W tym czasie zbiór zawierał już ponad milion książek. Z braku miejsca, niektóre książki zostały umieszczone w magazynach rozlokowanych po całym mieście.
W 1960 roku biblioteka została przeniesiona do nowego budynku w kampusie Givat Ram.
Pod koniec lat 70., kiedy otworzono nowy kompleks uniwersytecki, wydziały: prawa, nauk humanistycznych i społecznych powróciły na Górę Scopus, a wraz z nimi biblioteki wydziałowe.
W latach 90. zaistniały duże problemy z utrzymaniem budynku; miały też miejsce zalania przez wodę deszczową, a także plaga owadów.
W 2007 roku biblioteka została oficjalnie uznana za narodową. Ustawa, która weszła w życie dnia 23 lipca 2008 roku nadawała jej nazwę „Narodowej Biblioteki Izraela” i określała tymczasowo jako filię Uniwersytetu, a następnie przyznała status instytucji niezależnej, będącej wspólną własnością rządu Izraela (50% udziałów), Uniwersytetu Hebrajskiego (25%) i innych organizacji.
