Karaimi, Karaici, czy Karaimowie to grupa etniczna i religijna, licząca paręnaście tysięcy osób, z czego około 7 tysięcy mieszka obecnie w Izraelu.
Nazwa ta odnosi się zarówno do grupy religijnej jak i odrębnego od Żydów narodu.
Karaimi posługują się zwykle językiem kraju swojego zamieszkania, choć wschodnioeuropejscy Karaimi zachowali też powstały na Krymie język karaimski, należący do kipczackiej podgrupy języków tureckich. Głównym językiem karaimskiej liturgii (i często literatury) jest niezmiennie język hebrajski (oprócz Polski, gdzie wyszedł już całkowicie z użycia).
Karaimi wyznają religię, która na przełomie VII i VIII w. wyłoniła się z judaizmu. Karaimi postanowili uznawać tylko Biblię, a w szczególności Pięcioksiąg Mojżeszowy oraz określili się jako kontynuatorzy odłamu saducejskiego – w opozycji do rabinów jako kontynuatorów faryzeuszy.
Karaimski odłam judaizmu początkowo miał charakter wybitnie misyjny, lecz w wyniku przegranej walki ideologicznej z rabinem Saadią Gaonem i zniszczenia przez pierwszą krucjatę centrum myśli karaimskiej w Jerozolimie odłam ten nie przekroczył nigdy progu 10 proc. w stosunku do społeczności żydowskiej.
Później powstały inne ośrodki w cesarstwie bizantyjskim, na Krymie, w Polsce i na Litwie. Państwa te uznawały karaimów za Żydów. Stopniowo jednak intelektualiści żydowscy zwrócili się przeciwko nim i pod koniec XVI wieku karaimizm przeżywał upadek.
W dzisiejszym świecie żyją jeszcze karaimi. Małe społeczności w Europie Zachodniej uchroniły się przed nazistowskim ludobójstwem, ponieważ Niemcy uznali, że nie są oni Żydami. Twórcy państwa izraelskiego mieli lepsze rozeznanie i kiedy w krajach arabskich pojawiły się prześladowania, karaimi zostali zaproszeni do Izraela zgodnie z prawem powrotu. Obecnie, jak się szacuje, żyje około 7000 karaimów w Izraelu, kilka tysięcy w Rosji (kontakt z nimi zerwano za czasów komunistycznych), około 1500 w Kalifornii, prawdopodobnie około stu rodzin w Stambule i niewielka grupa w Kairze, a także w Polsce (ok. 100 osób). Ich przywódcą duchowym jest główny rabin Żydów karaimskich w Izraelu.
Centrum Karaimów w Izraelu znajduje się Ramla. Jest tam centralny dom zgromadzeń otwarty w 1961 r. Nosi on nazwę „Hizzuk emuna”. Mieści się tam również Światowe Centrum Karaimskie ze zbiorami książek, rękopisów i zabytków kultury materialnej. W Ramli zlokalizowane jest także karaimskie wydawnictwo „Tiferet Josef”.
Na fotografii: Wnętrze synagogi karaimskiej w Ramle, w Izraelu.
