Jerozolimę nazywa się rozmaicie: Złotym Miastem, Świętym Miastem, Miastem Dawida, Miastem Pokoju. Niestety, jest to również miasto konfliktów. To najważniejszy dla Żydów ośrodek kultury duchowej i narodowej – ucieleśnienie dawnego Izraela, miejsce, gdzie Abraham „złożył” w ofierze Izaaka, Dawid zwyciężył Goliata, a Salomon wybudował Świątynię.
Jerozolima jest wyjątkowa pod każdym względem – i jako duchowy symbol, i jako miejsce wypełnione niezwykłym światłem. Choć minęło już 3 tys. lat, od kiedy Dawid uczynił ją swą stolicą, nadal rozpala emocje i pobudza wyobraźnię, jak żadne inne miasto na świecie.
Zwiedzanie Jerozolimy
Od stuleci Jerozolima jest głównym celem wypraw na Bliski Wschód i wciąż wynagradza podróżników swymi bogactwami. Orientalne bazary, ruiny, hotele, sanktuaria, świątynie, kościoły i meczety czekają by do nich zajrzeć, a miejskie biuro obsługi ruchu turystycznego chętnie udzieli wszelkich informacji.
Nieco trudniej uchwycić duszę miasta. Rytm codziennego życia wyznacza tu modlitwa, dlatego turyście, który zwiedza jedynie sławne kościoły czy muzea i buszuje wśród pamiątek na straganach Starego Miasta, umyka to, co w głównej mierze decyduje o specyfice tego miejsca.
Jerozolima ma też ważny wymiar świecki jako siedziba władz państwa oraz liczący się ośrodek akademicko-techniczny. Jest to w istocie nie tyle jedno miasto, co raczej konglomerat wielu dzielnic, liczący w sumie 700 tys. mieszkańców. Nowoczesne dzielnice, rozciągające się na zachód, północ i południe, są żydowską enklawą od czasu ich powstania pod koniec XIX wieku, i stanowią stolicę państwa Izrael.
Na wielu przedmieściach żyją obok siebie Żydzi świeccy, tradycjonalistyczni i ortodoksyjni. Z kolei ultraortodoksi, którzy mają bardzo wysoki przyrost naturalny, wyszli już poza obręb Mea Szearim w centrum i mieszkają teraz także w Sanhedrii oraz w dużych nowych dzielnicach na północy miasta.
W centrum leży Stare Miasto, otoczone wiekowymi złocistymi murami, w których obrębie znajduje się większość zabytków i najświętszych miejsc.
Izraelskie zwycięstwo w wojnie sześciodniowej nie tylko zakończyło podział miasta, ale także spełniło dwutysiącletnie marzenie Żydów o powrocie pod Ścianę Płaczu.
