Z jednej strony druzowie w białych galabijach, pykający fajki w swoich górskich wioskach, a z drugiej opalone dziewczęta w bikini, kąpiące się w siarkowych źródłach w rzymskich łaźniach – tego typu kontrasty nie są niczym niezwykłym na północy Izraela, w Galilei i na wzgórzach Golan.
Ten stosunkowo zwarty region, rozciągający się od zielonej doliny Jizreel po granice Libanu i Syrii, w jednej chwili potrafi się przeobrazić z wymarłej kamiennej krainy w pole krwistoczerwonych jaskrów i fioletowych irysów.
Przez Galileę biegł główny szlak łączący starożytne imperia Bliskiego Wschodu, dlatego raz po raz toczyli tu wojny egipscy faraonowie i biblijni królowie, Rzymianie i Żydzi, chrześcijanie i muzułmanie, a w bliższych nam czasach także Wielka Brytania i Turcja. Tutaj też żydowscy pionierzy założyli pierwsze kibuce. W ciągu kilku lat upstrzyły one gęsto cały region.
Galileę i Golan objechać można w ciągu jednego dnia, pokonując najwyżej 400 km. Ale żeby dobrze poznać tutejszą historię, święte miejsca, oszałamiające krajobrazy i mieszkańców wywodzących się z rozmaitych kultur, nie wystarczy nawet miesiąc.
